Proza
Balbec, Marcel Proust, trzy powieści i pewna postawa
Kilka uwag o pewnej, szczególnej postawie wobec życia. Dwie pierwsze powieści które napisałem łączą postacie bohaterów, że ich przypomnę: Natalia – piękna i nieco szalona dziewczyna, chirurg, niesłychanie zmysłowo zakochana w Krzysztofie, kolejnym bohaterze – pięćdziesięcioletnim lekarzu, który świadomie zrezygnował z akademickiej kariery, wyniósł się na prowincję i stamtąd sięga po swoje ulubione owoce: podróże śladami europejskiej kultury, operę, teatr, galerie sztuki i sale filharmoniczne. Jest on równie intensywnie zakochany w Natalii, tyle że jego uczuciu towarzyszy stały niepokój: Natalia ma dwadzieścia osiem lat. Trzecią bohaterką obecną w obu powieściach jest Iza – dwudziestodwuletnia córka Krzysztofa, studiująca w Berlinie bliskowschodnie kultury, towarzysząca ojcu w większości podróży. Scena poniżej ma miejsce rok przed poznaniem się Natalii i Krzysztofa, podczas kolejnego wyjazdu córki i ojca do Francji, w Cabourg – miejscu o tyle istotnym, że Marcel Proust tam właśnie napisał sporą część „W poszukiwaniu straconego czasu”, a w szczególności umieścił tam akcję tomu „W cieniu zakwitających dziewcząt”, w którym pojawia się Albertyna Simmonet – pokrętna miłość bohatera – narratora powieści Prousta. W jego powieści Caburg nosi nazwę Balbec. Read more „Balbec, Marcel Proust, trzy powieści i pewna postawa”
Czterysta kilometrów. Od tego miejsca – do tego miejsca. Nie „tamtego” miejsca – one oba są „te”, bo w każdym z nich są oba „ja” choć odmiennie. Jedno w drugim. Jest jeszcze ekran komputera z którego mijasz mnie wzrokiem, jest jeszcze smartfon. Część wspólna: ty – we mnie i ja – w tobie. Ktoś tam żyje, w głębi źrenic. Twoich, moich. Część wspólna.