O roli teatru
To, co ujmuje we współczesnym, faustowskim świecie czyn, w minionym – apollińskim określa refleksja. Zaszokować widza – w sensie podejmowanego nieustannie na współczesnych scenach działania, domyślnie zawiera w sobie cel, który ponad dwa tysiące lat temu z właściwą sobie precyzją określił Filozof: poprzez wywołanie u widza uczucia litości i trwogi sprowadzić na niego katharsis – oczyszczenie uczuć. Cel, który przyświecał Ajschylosowi, przyświecał również Corneille’owi, Shakespearowi, Beckettowi, Kantorowi. Tym wszystkim, którzy poprzez swoje dzieła niezmiennie powodują, że po wyjściu ze spektaklu musimy nabrać głębiej powietrza. Niemniej, z racji różnic w rozłożeniu akcentów pomiędzy światem zewnętrznej woli Fausta, a światem wewnętrznej refleksji Apollina uzasadnione jest pytanie czy cel, tak ujęty, zawsze jest zawarty w woli działania. Read more „O roli teatru”